Harde ondergrond


Definitie

Een harde ondergrond in de bouwkunde verwijst naar een stevige en compacte ondergrond die weinig tot geen vervorming vertoont onder belasting.

Omschrijving

Een harde ondergrond kan bestaan uit materialen zoals rotsen, klei, zandsteen of samengeperste aarde. Deze ondergrond biedt een solide basis voor funderingen en draagt bij aan de stabiliteit van constructies. Het gebruik van een harde ondergrond kan de behoefte aan diepe funderingen verminderen en de bouwkosten verlagen. Het is essentieel om de draagkracht en samenstelling van de harde ondergrond nauwkeurig te evalueren om de integriteit van de bouwconstructie te waarborgen.

Categorieën:

Grondwerk en Funderingen |

Bronnen:

G. Berends | Constructiv |